Ужываецца яна не толькі як кухонная прыправа, але як і горшы крухмал. Добра вымытую бульбу абіраюць і труць на тарцы, потым кладуць у рэшата, паліваюць вадой над пасудзінай, перамешваючы і выціскаючы, пакуль будзе ліцца вада.
Калі яна ўжо пойдзе чыстая і празрыстая, макуху выкідываюць свінням ці робяць крупы. Крухмал жа, які сплыў разам з вадой, асядае на дно пасудзіны і цалкам аддзяляеццца ад вады.
Тады яе зліць, асцярожна нахіліўшы на бок пасудзіну, а на асеўшы і густы крухмал наліваюць трохі чыстай вады і рукой ці лапаткай мяшаюць, пакуль крухмал не растварыцца і незабеліць яе.
Цяпер колькасць вады павялічваюць увесь час перамешваючы і боўтаючы. Нарэшце, працэджваюць праз рэдкае сіта і пакідаюць, каб крухмал цалкам апусціўся на дно, а вада над ім ачысцілася.
Пасля яшчэ зверху яе зліваюць і спалоскваюць крухмал чыстай новай вадой. Гэто паўтараюць да тых пор, пакуль вада стане зусім празрыстай, без усялякага колеру, а мука белай.
Зліваючы апошні раз, трэба злёгку ссунуць рукой верхні шэраваты слой крухмалу, што утвараецца над чыстым асдкам, бо ён можа пашкодзіць і збрудзіць усю муку.
Чыстую муку выкладываюць на палатно, якое выціскаюць і выкручваюць, пакуль яно не ўсмокча ў сябе першую вільгаць з яе. Затым сушаць муку на іншым сухім палатне ў цяні на паветры, пераварочваючы і расціраючы камякі.
|