Галоўная | Рэгістрацыя | Уваход
КАРЧМА "НА РОСТАНЯХ"
Меню сайту
  • Каталог артыкулаў
Форма увахода
Катэгорыя раздзелу
Закускі [80]
Салаты [1267]
Першыя стравы [1037]
Галоўныя мясныя стравы [260]
Галоўныя стравы з птушак [161]
Галоўныя стравы з рыбы [190]
Галоўныя стравы з морапрадуктаў [26]
Галоўныя стравы з субпрадуктаў [49]
Грыбныя стравы [28]
Крупяныя стравы [147]
Малочныя стравы [38]
Мучныя стравы [358]
Гароднінныя стравы [81]
Стравы з яек [119]
Запяканка [315]
Стравы з садавіны і ягад [120]
Дэсерт [221]
Напоі [1083]
Прыправы [797]
Соусы [110]
Спецыі і духмяныя травы [120]
Дзічына [46]
Печыва [30]
Тарты [7]
Экзатычная кухня [32]
Экстрымальная кухня [4]
Эратычная кухня [109]
Алкагольныя напоі [206]
Нарыхтоўка садавіны і ягад [54]
Нарыхтоўка гародніны [381]
Нарыхтоўка іншых прадуктаў [87]
Рытуальная кухня [191]
Лекавая кухня [21]
Гістарычныя кухні [8]
Пошук
Сябры сайту
  • Официальный блог
  • Сообщество uCoz
  • FAQ по системе
  • Инструкции для uCoz
  • Статыстыка

    Анлайн усяго: 1
    Гасцей: 1
    Карыстальнікаў: 0
    Галоўная » Артыкулы » Рытуальная кухня

    АЎСЯНЫ КІСЕЛЬ.

    Аўсяны кісель запавольвае працэсы старэння, з'яўляючыся своеасаблівым прыродным біястымулятарам. Ён падвышае жыццёвы тонус арганізма, умацоўвае імунітэт і спрыяе даўгалеццю.

    Чаму яго назвалі "кісялём"? Аўсяны кісель заўсёды быў кіслым. Гэта прадукт кісламалочнага закісання. Менавіта падчас закісанняў аўсяны кісель набывае ўсе свае цудадзейныя ўласцівасці. Прыгатаваць сапраўдны аўсяны кісель у хатніх умовах зусім не складана.

    КРУПЫ ДЛЯ АЎСЯНАГА КІСЯЛЯ

    Каб аўсяны кісель быў бялей, яго робяць з круп, а не з мукі. Каб зрабіць крупы, трэба падсушыць авёс, затым растаўчы яго ў драўлянай ступцы, садзьмуць з яго мехам пыл, а каб прыгатаваць кісель, узяць, напрыклад, 4 шклянкі гэтых таўчоных круп, наліць на іх 8 шклянак вады, паставіць у кухню поплеч цёплай печкі.

    Калі трэба мець кісель хутка, то, намачыўшы крупы раніцай, пакласці ў яе скарынку кіслага хлеба, да вечара будзе кісель гатоў. Намочаныя крупы да вечара разбоўтаць добранька і працадзіць скрозь сіта, выціскаючы аўсяную шалупіну.

    Тое, што сцячэ скрозь сіта трэба, мяшаючы, закіпяціць у рондальчыку некалькі разоў. Каб кісель быў радзей, дадаць у яго яшчэ 1-2 шклянкі вады і тады ўжо варыць.

    ГАТУЕМ КІСЕЛЬ Ў ХАТНІХ УМОВАХ

    Спачатку прыгатуем канцэнтрат кісяля. 3-5 літровы слоік на адну траціну або на палову запоўніць молатай на кавамолцы аўсянкай або "Геркулесам". Можна ўзяць і то, і іншае.

    Напрыклад, вельмі добра: пачак "Геркулеса" у 0,5 кг. плюс 10-15 сталовых лыжак дробленай аўсянкі заліць кіпячонай вадой (тэмпературы сырадою), дадаць у якасці запраўкі паўшклянкі кефіру (падчас паста для запраўкі можна браць невялікі кавалак жытняга хлеба), каб слоік запоўніўся амаль даверху,

    Зачыніць шчыльна вечкам, паставіць на двое сутак брадзіць у батарэі. Калі сумесь закісне, працадзіць яе праз друшляк у вялікі эмаляваны рондаль або шкляны слоік. Пакінутую ў друшляку гушчу некалькі разоў прамыць невялікімі порцыямі халоднай кіпячонай вады, памешваючы драўлянай лыжкай, кожны раз пераліваючы яе ў іншы эмаляваны рондаль або ў шкляны слоік, пакуль прамыўная вадкасць не стане празрыстай.

    Аднаго слоіка можа не хапіць, пераліць у другі (гэта значыць трэба мець два 3-х або 5-літровыя шкляныя слоікі). Прамыўной вадкасці павінна быць у 3 разы больш, чым аб'ёму зыходнай завісі аўсянкі. Зачыніць слоікі вечкамі і даць адстаяцца 12-16 гадзін. Гушчу можна можна аддаць курам, сабаку або іншым хатнім жывёлам.

    Па заканчэнні гэтага часу ў слоіках утворыцца два пласты: верхні - вадкасць, ніжні - шчыльны белы асадак. Вадкасць асцярожна, не боўтаючы асадак, зліць, лепш адсмактаць гумавай трубкай. А асадак (500-600 мл.) пераліць у меншы слоік і паставіць у халадзільнік.

    Гэта і ёсць канцэнтрат кісяля. Як рабіць кісель: некалькі сталовых лыжак канцэнтрату (2-7) размяшаць у 2-х шклянках халоднай вады. На малым агні, інтэнсіўна памешваючы драўлянай лыжкай, давесці да кіпення, затым уварыць да жаданай гушчыні (досыць 5 хвілін). У канцы варкі некаторыя падсольваюць кісель, дадаюць па гусце любы раслінны алей. Мне падабаецца дадаваць у кісель трохі мёда. Можна і не дадаваць нічога ў кісель, але ён атрымліваецца на густ кіслявы і не ўсім гэта падабаецца. Прыемна есць кісель цёплым. Гэта вельмі сытны сняданак.

    Есць яго пажадана штодня раніцай. Калі спачатку з нязвычкі вы адчуваеце пасля прыёму кісяля пачуццё голаду, - потым яно знікне, а пакуль "загасіць" яго можна некалькімі глыткамі цёплай або гарачай вады. У канцы варкі ў кісель можна дадаць таксама дробку сухой або свежай травы: пятрушку, кроп, сныць, бурачнае або маркоўнае бацвінне і інш.

    Соль пажадана замяніць марской капустай, молатымі зернямі салодкага перцу, або іншымі "солезаменіцелямі". Калі вам не падабаецца кіслявы прысмак кісяля, перад варкай развядзіце канцэнтрат простай вадой - у гэтым выпадку кісель атрымаецца прэсным.

    У лячэбных мэтах есць кісель трэба штодня, пажадана па раніцах, у цёплым выглядзе, з кавалачкам жытняга хлеба. Дзённая норма: 200 г. (адна шклянка або кружка) кісяля, 1 стал. лыжка алею, 100 г хлеба.

    Пасля кісяля добра бы больш нічога не есць каля 3-4 гадзін. Не трэба рабіць кісель перадснеданнем да асноўнага багатага сняданку. Не раю таксама есць кісель на ноч. Ён надае пачуццё бадзёрасці, прагоніць сон. Рыхтаваць кісель празапас, на 2-3 дня, таксама ні да чаму. Іншая справа - канцэнтрат кісяля - яго захоўваюць у халадзільніку да 3 тыдняў.

    ПАД АБАРОНАЙ АЎСЯНАГА КІСЯЛЯ

    Доктар Ізотаў прапаноўвае больш рацыянальны, надзейны і бяспечны спосаб аздараўлення і ачышчэнні арганізма ад таксінаў, заснаваны на ўключэнні ў рацыён харчавання прыгатаванага ў хатніх умовах аўсянага кісяля. Уладзімір Кірылавіч Ізотаў, лекар-вірусолаг па прафесіі, звярнуўшыся да досведу мінулых гадоў і дапоўніўшы яго сучаснымі ведамі, стварыў свой рэцэпт аўсянага кісяля (вынаходства запатэнтавана ў 1992 году), які валодае шырэйшымі гаючымі магчымасцямі.

    Не так часта можна сустрэць харчовы прадукт, меючы ў сваім складзе гэткі шырокі набор незаменных амінакіслот (трыптафан, лізін, холін, лецыцін, меціонін) і вітамінаў (В1, В2, В5, Е, А, РР).

    Багаты ізотоўскі кісель і мінеральнымі рэчывамі (кальцыем, каліем, магніем, жалезам, фторам), забяспечваюшчымі нармалёвую жыццядзейнасць арганізма, якія падтрымліваюць водна-солевы баланс і паляпшаюць функцыі ферментаў.

    Усім пералічаным дадатным якасцям аўсяны кісель яшчэ і запавольвае працэсы старэння, з'яўляючыся свайго роду прыродным біялагічным стымулятарам. Ён падвышае цягавітасць і тонус арганізма, спрыяе даўгалеццю.

    Закісанне.

    У 5-літровы шкляны слоік заліць 3-3,5 літра кіпячонай вады, папярэдне астуджанай да тэмпературы сырадою. Дадаць 0,5 кг аўсяных круп "Геркулес" (1 пачак) і 0,5 шклянкі (100 мл) кефіру.

    Слоік шчыльна зачыніць вечкам, ахінуць чахлом з шчыльнай паперы (узімку размясціць каля ацяпляльнай батарэі) і пакінуць брадзіць. Для паляпшэння працэсу закісання мэтазгодна на 1 пачак "Геркулеса" дадаць 10-15 сталовых лыжак дробленай аўсянкі, перамалоўшы яе да грубага памолу ў кавамолцы.

    Калі ва ўсёй тоўшчы воднай завісі аўсянкі будзе назірацца характэрнае расслаенне і з'яўленне бурбалак, значыць, працэс пайшоў. Звычайна малочнакіслае закісанне доўжыцца 1-2 сутак. Больш доўгае закісанне непажадана, бо гэта пагаршае смакавыя якасці кісяля.

    Фільтраванне.

    Пасля завяршэння працэсу закісання сумесь фільтруецца. Для фільтравання неабходна мець адстойнік і фільтр. У якасці адстойніка можна выкарыстаць дадатковы шкляны слоік на 5 літраў, а найлепшым фільтрам у хатніх умовах паслужыць друшляк з дыяметрам адтулін 2 мм.

    Фільтр размяшчаюць над адстойнікам і праз яго прапускаюць завісь аўсянкі. Шчыльны асадак, пастаянна скапліваюшчыйся пры гэтым на фільтры, прамываць невялікімі порцыямі праточнай халоднай вады, час ад часу інтэнсіўна яго памешваючы.

    Прамыўной вадкасці па аб'ёме павінна быць прыкладна ў 3 разу больш, чым аб'ём зыходнай завісі аўсянкі. Згустак, пакінуты на фільтры пасля прамывання, не выкідваюць, а дадаюць у выпечку або кашы.

    Апрацоўка фільтрата.

    Фільтрат, сабраны ў адстойніку, пакідаюць тамака на 16-18 гадзін, пасля чаго ў адстойніку ўтворыцца два пласта: верхні пласт - вадкасць, ніжні - белы друзлы асадак.

    Верхні пласт трэба выдаліць праз гумовую трубку, а ніжні пласт і ёсць аўсяны канцэнтрат (яго пасля выкарыстаюць не толькі для падрыхтоўкі аўсянага кісяля, але і для правядзення малочнакіслага закісання, дадаючы ў водную завісь аўсянкі 2 сталовыя лыжкі гэтага канцэнтрату замест кефіру).

    Захоўванне аўсянага канцэнтрату.

    Аўсяны канцэнтрат, сабраны пасля фільтравання, перакладаюць у шкляныя слоікі меншай ёмістасці, зачыняюць вечкам і захоўваюць у халадзільніку. Найбольшая працягласць захоўвання - 21 дзень. Па меры неабходнасці з слоіка бяруць невялікія порцыі канцэнтрату для падрыхтоўкі кісяля.

    Падрыхтоўка аўсянага кісяля.

    Некалькі сталовых лыжак аўсянага канцэнтрату (кожны выбірае па сваім гусце: ад 5 да 10 лыжак) размяшаць у двух шклянках халоднай вады, давесці да кіпення на малым агні, інтэнсіўна памешваючы драўлянай лыжкай, затым уварыць да жаданай гушчыні (досыць 5 хвілін).

    У канцы варкі дадаць соль, алей, любое (сметанковае, аблепіхавае) масла, астудзіць да цёплага стану. Есць на сняданак з чорным хлебам.

    Катэгорыя: Рытуальная кухня | Дабавіў: wawkalaki (25.07.2014)
    Праглядаў: 304 | Рэйтынг: 0.0/0
    Усяго каментараў: 0
    avatar