Суніцы – духмяны салодкі дарунак лесу. З надыходам хрысціянства на славянскія землі суніцы сталі сімвалам праведнасці, шчырасці, а добрыя справы, здзейсненыя чалавекам, часам звалі «пладамі», маючы на ўвазе менавіта суніцы.

Знахары-лекары звалі суніцы «падарункам Бога», таму што менавіта яны дапамагаюць чалавеку ад розных хвароб. У траўніку XII стагоддзя было напісана: «Вода из ягод земляники приятна по рассуждению утре и вечере, с питьем смешана и то всякую мокрость вредительную потом из тела гонит, и жилы дыхательны отворяет, и сердце укрепляет, и силы подает, и камень внутрях истребит, и прокаженным вельми пользу творит».

* Суніцы (свежыя ягады) ужываюць пры гіпертаніі, туберкулёзе, захворваннях вачэй, крыві, а таксама як супрацьзапаленчы сродак.

* Густы сіроп са свежых суніц выратоўвае скуру ад з’яўлення вяснушак.

* У славян існавала такое павер’е: хто жадае пазычыць грошай, той павінен пакласці лісце суніц у кішэню і ісці прасіць – яму не адмовяць. Каб прыйсці з лесу з ягадамі «Святыя, ідзіце мне на дапамогу, ягад набярыце, усю мне падарыце. Амін».

Калі ідзеце ў лес (абярэг) «Ішоў пан Езус дарожкай, нікога не спаткаў: ні псоў, ні ваўкоў, ні гадзюкаў, ні злых людзей. Пайду і я за ім па яго слядочках, па яго сцежачках, каб я нікога не спаткала».

Аўтар: «Народная газета».