Для большасці людзей кансерватызм характэрны наогул, а харчовы - асабліва. І гэта правільна, напэўна. Раней людзі не валодалі ведамі, каб ацаніць шкоду, небяспеку ці, наадварот, карыснасць таго ці іншага прадукта.

Засноўваліся таму на звычаях, часам забабонах, якія затым замацоўваліся ў розных культах. Так, прававерныя казакі на Кубані раней не елі ракаў, сібірскія казакі - зайцаў.

Тым часам, цяпер усе ўжо іх ядуць і нават лічаць дэлікатэснай ежай. Верагодна, сваё месца ў кулінарным рэестры зоймуць і шматлікія, цяпер яшчэ не з’яўляючыміся традыцыйнымі, аб'екты.

Такім можа быць андатра, напрыклад. Гэты раслінаядны (пераважна) звярок даўно акліматызаваны і цяпер шырока распаўсюджаны ў нашай краіне. Яшчэ не так даўно ён падвяргаўся цвёрдаму прамысловаму прэсу з прычыны попыту на іх скуркі, калі было модна насіць шапкі-вушанкі з гэтага меха.

Мода даўно прайшла, скуркі здабываць стала эканамічна не выгадна, аднак звярок нікуды не дзеўся і нават нядрэнна размножыўся ва ўласцівых яму азёрных, сажалкавых, багністых угоддзях.

Мяса андатры мяккае, далікатнае, правільна прыгатаванае нагадвае кураціну ці трусяціну. У яго падрыхтоўцы няма нічога складанага і мудрагелістага, усё што пісалася і пішацца на гэтым сайце ў адносінах да мяса бабра можа быць адважна аднесена і да андатры, з тымі абмоўкамі, што звярок істотна драбней, мяса далікатней і рыхтуецца прасцей і хутчэй.